گل آفتابگردان، گل آفتاب یا گل آذریون (عربی‌شدهٔ آذرگون) گیاهی است از خانوادهٔ گل‌ستاره‌ای‌ها (Asteraceae) از جنس آفتاب‌گردان‌ها (Helianthus). گل آفتابگردان گیاهی است یک ساله و تا حدود سه متر رشد می‌کند.درادامه مطلب زیر نحوه پرورش این گل زیبا ىاآموزش خواهیم داد.
کاشت دانههای آفتابگردان
دانههایِ آفتابگردان را به طورِ مستقیم در باغ بکارید. پس از کاشت رویِ آنها را با صفحهای بپوشانید، زیرا حیوانات و پرندگان به درآوردنِ این دانهها از زیرِ خاک علاقه دارند. شما همچنین میتوانید آنها را در خانه کاشته و هنگامیکه جوانهها کوچک هستند، آنها را به باغ منتقل کنید.
اگر این دانهها را در داخلِ خانه میکارید، کاشت‌شان را ۲ تا ۳ هفته قبل از زمانِ آخرین سرمای شدید و یخبندان در منطقهتان، آغاز کنید. در هر گلدان یک یا دو دانه از بذرِ گیاه را بکارید و پس از جوانه زدن به بیرون منتقل کنید.
اگر این گیاه را برایِ غذا دادن به پرندگان میکارید، میتوانید جوانههایی کوچک از این گیاه را در اطرافِ محصولِ سالِ گذشتهتان مشاهده کنید. آنها را همانجا باقی بگذارید تا رشد کنند یا آنها را از خاک خارج کرده و به محلِ دیگری از باغ انتقال دهید.
چه گیاه را به طورِ مستقیم خارج از خانه میکارید یا چه زمانی که ابتدا آنها را در خانه کاشته و سپس به بیرون منتقل میکنید، باید بسته به اندازه نهاییِ آفتابگردانتان، بین گیاهان ۰۳ سانتیمتر تا ۱ متر فاصله گذاشته و ردیفها را نیز به فاصله ۱ تا ۵/۱ متر از هم بکارید. شما میتوانید بذرها یا جوانههای این گیاه را در هر قسمتِ آفتابگیری از باغ بکارید.
این امر را مد نظر قرار دهید که گلهای آفتابگردان سرشان را به سمتِ شرق (محلِ طلوعِ خورشید) میگردانند؛ بنابراین با توجه به این موضوع در موردِ محلِ کاشتِ آنها تصمیم گیری کنید.
زمان رسیدن گیاه
این زمان بسته به نوعِ آفتابگردانتان ۷۰ تا ۹۰ روز طول میکشد.
مراقبت از آفتابگردان
این گیاه در خاکِ متوسط تا غنی به خوبی رشد می‌کند. ریشههای این گیاه به عمقِ خاک نفوذ کرده و در آنجا گسترده میشود تا گیاه را در برابرِ وزشِ بادهای شدید محافظت کند.
اگر در تعیینِ نوعِ خاک حق انتخاب دارید، خاکهای ماسهای به هیچ وجه توصیه نمیشود؛ زیرا این گیاهان در این نوع از خاک به آسانی از بین میروند.
بر خلافِ نام‌شان این گیاهان در سایه نیز به خوبی رشد میکنند، اما نورِ کاملِ خورشید برایشان ایده آل است.
ریشههایِ عمیق به این گیاه کمک می کنند تا در برابرِ خشکی مقاوم باشند. اگر قسمتِ دیگری از باغ را نیز تقویت کنید این گیاهان به دلیلِ گستردگیِ ریشه از آن بهره میبرند. اگر به گیاهِ در حالِ رشد تقویت کننده فسفر و پتاسیم بدهید، گلِ آن بزرگتر میشود.
آفات و بیماریها
پرندگان و سنجابها مهاجمانِ اصلیِ گیاه آفتابگردانند. خوشبختانه خطری از جانبِ حشرات وجود ندارد. گاهی اوقات مورچهها از شهدِ گل لذت میبرند، اما تهدیدی برای گیاه و دانههایش به شمار نمیآیند.
بیماریها
این گیاهان معمولاً به بیماری دچار نمیشوند و این امر علاوه بر مزیتِ پرورشِ آسان و لذتبخشِ این گیاه یک مزیتِ دیگر محسوب می شود.
سرسختی
آفتابگردان گیاهی یکساله است. آنها میتوانند سرمای ملایم را تحمل کنند. با این وجود اگر در بهار (که جوانههایِ این گیاه را کاشتید)، سرما و یخبندانی ناگهانی پیش آمد، رویِ جوانهها را بپوشانید.
