کرفس دارای مواد معدنی منیزیوم و پتاسیم میباشد که برای آرامش اعصاب و بیماریهای روحی نظیر (Vertigo) مفید میباشند. کرفس همچنین دارای مقدار زیادی ویتامینهای ک. و سی است که آنتی اکسیدان بوده، موجب کاهش تورم یاختههای بدن، سمزدایی و مبارزه با روماتیسم و بیماریهای سرطانی میگردند.درادامه مطلب زیر با نحوه پرورش کرفس آشنا شوید.
راهنمایی ما برای پرورش بهترین کرفس:
کرفس سالهاست که به عنوان گیاهی با پرورش سخت شناخته شده است. بخش اعظم آن به این دلیل است که گونههای سنتی کرفس نیاز به کار و توجه زیادی دارند – آنها نیاز به گودالی عمیق و لایههایی از خاک دارند که به طور منظم باید برای سفید کردن ساقههای سبز به آن اضافه شود. خوشبختانه شیوههای مدرن پرورش گیاه، منجر به پرورش گونههای آسانتری شده است که «خود سفید شونده» (Self blanching) هستتد و برای تولید ساقههای نازک و سفید نیازی به افزودن خاک ندارند. اگر چه کرفس را میتوان از بذرهایی که اوایل فروردین کاشته شدهاند پرورش داد، اما خرید نهالهای آماده که میتوان آنها را در مرداد و شهریور نشا کرد، بسیار سادهتر است.
کجا باید آن را پرورش داد
کرفس نیاز به خاک نگهدارنده، الک شده و محافظ رطوبت و همچنین مکان آفتابگیر دارد. کرفس گیاه ایده آلی برای کاشت در محیطهای کوچک است، اما ردیف کوچکی را میتوان در باغچه یا در حاشیۀ باغچه جا داد. اگر باغچۀ کوچکی دارید میتوانید به جای آن کرفس را در گلدانهای بسیار عمیق و طولی بکارید.
آماده کردن خاک
خاک را در فصل بهار قبل از کشت حفر کنید. سنگهای بزرگ و علفهای هرز را جدا کنید و کود باغچه یا کود حیوانی خوب پوسیده شده در آن بریزید. یک یا چند هفته قبل از کشت گیاه، یک کود شیمیایی بلوری همه منظوره را در لایۀ رویی زمین بپاشید (۹۰ گرم در هر متر مربع).
کی گیاه را بکاریم
اگر وقت دارید، میتوانید کشت بذر گیاه را در طول ماههای اسفند و فروردین شروع کنید. برای انجام این کار، بسته به تعداد گیاه، سینی بذر یا گلدان کوچکی را با کود (کمپوست) بذر خوب پر کنید. سطح آن را صاف کنید و روی آن را آرام بکوبید تا محکم شود. بذر کرفس ریز بوده بنابراین مقدار کمی بردارید و روی سطح خاک به آرامی بکارید. ریختن آب از بالا ممکن است بذرها را به هم بزند، بنابراین کاسهای را پر از آب کنید و آن را در گلدان قرار دهید. وقتی که تمام آب به سطح خاک منتقل شد، میتوانید کاسه را بردارید. در پایان روی آن را با یک لایه ورمیکولیت بپوشانید، آن را کنار پنجرۀ گلخانه و در تکثیر کننده (heated propegator) قرار دهید. هر روز به آن آب بدهید تا کود خشک نشود.
وقتی که بذرها جوانه زدند، آنها را از تکثیرکننده بیرون بیاورید. با ظاهر شدن اولین برگها، گیاهان آماده هستند که در گلدانهای مخصوص خودشان کاشته شوند. از گلدانهای ½ ۷ سانتیمتری پر از کود همه منظوره استفاده کنید و خوب به آن آب بدهید. ۵ هفته بعد که ارتفاع گیاه به ۸ سانتیمتر برسد، آماده است که در محیط بیرون کاشته شود. گیاه را با قرار دادن آن در جعبۀ گلخانهای یا مکانی سرپوشیده در بیرون و در سایه تقویت کنید و مانند نهالهای آماده آنها را بکارید.
نشا کردن
برای داشتن گیاهانی عالی با بوتههای فراوان و خوب، نهالها را در فاصلۀ حدوداً ۲۷ سانتیمتری بکارید تا از اینکه تاج گیاه همسطح زمین قرار خواهد گرفت، اطمینان حاصل کنید. اگر گیاهان را به جای ردیفهای طویل به صورت شبکهای بکارید، رشد بهتری خواهند داشت.
مراقبتهای پس از کشت
به کرفسها خوب آب بدهید و علفهای هرز محیط اطراف آنها را هرس کنید. گیاه را میتوان حدود یک ماه بعد از کشت با کود مایع متعادل (balanced liquid fertilizer) تقویت کنید.
برداشت
کرفس از مرداد ماه تا اولین فصل سرما آمادۀ برداشت است. برای برداشت، آن را با استفاده از چنگکدستی بلند کنید. مواظب باشید به گیاهان اطراف آن صدمه نزنید.