آشنایی با پرورش انار از دانه آن

امروزه آگاهیِ روزافزون در موردِ ارزش تغذیه‌ای انار و بالا بودنِ میزانِ آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌هایِ B5 و C در این میوه، موجبِ افزایشِ تقاضایِ این میوه پُر طرفدار شده است. در مصارفِ تجاری، این گیاه از طریقِ قلمه‌هایی از چوبِ نرم و چوبِ سختِ آن تکثیر می‌شود، تا از تفاوت‌هایِ ژنتیکی جلوگیری شود که در گیاهانی به وجود می آید که از بذر رشد کرده اند. با این وجود انار به آسانی از طریقِ دانه‌هایِ آن رشد می‌کند؛ البته گیاهانی که از دانه این گیاه رشد می‌کنند (در برابرِ گیاهانی که قلمه زده می‌شوند)، ممکن است کیفیتِ گیاهِ مادر را حفظ نکنند. انار برایِ تولیدِ میوه به گرده افشانی میانِ دو جنسِ گیاه نیاز ندارد. ممکن است ۱ تا ۵ سال طول بکشد تا گیاه به طورِ مداوم میوه بدهد.

با وجودِ اینکه دانه‌هایِ انار حتی زمانی که بدون مراقبتِ خاصی رویِ سطحِ خاکِ نمناک و پوک بیفتند نیز جوانه می‌زنند، در اینجا راهکار‌هایی را که می‌توانند به جوانه زنیِ بهتر آن‌ها کمک کنند، ارائه می‌دهیم.

ابتدا دانه‌ها را تمیز کنید و سپس اجازه دهید که برایِ یک یا دو ساعت خشک شوند. سپس داخلِ یک سینی، خاکِ پوک و مرطوب بریزید و دانه‌ها را با فاصله ۲ تا ۳ سانتیمتری از هم رویِ سطحِ خاک قرار دهید و آن‌ها را به آرامی و با میزانِ بسیار کمی با خاکِ پوک بپوشانید. سپس سینی را با یک کیسه پلاستیکی بپوشانید و آن را در مکانی گرم، با دمایِ ۳۸ تا ۵۳ درجه سانتی‌گراد، نگه دارید. جوانه زنی ظرفِ ۱۰ تا ۳۰ روز صورت می‌گیرد.

دانه‌هایِ انار برایِ رشدِ ایده‌آل به نورِ خوب نیاز دارند. اگر این گیاه را در داخلِ خانه رشد می‌دهید، فراهم کردنِ نور و لامپ هایِ فلورسنت می‌تواند به شکوفا شدن و رشدِ گیاه‌تان کمک کند. رشدِ ریشه گیاهِ انار بسیار قدرتمند و پُر توان است، بنابراین پس از مدتی که ریشه گیاه‌تان گلدان را پُر کرد، باید گلدانِ گیاه را عوض کرده و آن را به گلدان و یا جعبه خاکِ بزرگتری منتقل کنید. به گیاهِ کوچکِ انار تقویت کننده یا کود ندهید.

با وجود اینکه انار می‌تواند با موفقیت در گلدان‌ها و جعبه‌های خاک نیز رشد کند، در صورتی که پس از سالِ اول به طورِ مستقیم در باغ کاشته شود، زود‌تر و بهتر میوه خواهد داد. نهال‌هایِ انار را با فاصله ۴ متر از یکدیگر بکارید. به دلیلِ اینکه گیاهِ انار به طورِ طبیعی به صورتِ پُر پُشت و نامنظم رشد می‌کند، برایِ میوه دهیِ بیشتر و بهتر به هرس کردنِ اصولی نیاز خواهد داشت. این کار را از کوتاه کردنِ گیاه به اندازه ۶۰ تا ۷۵ سانتی‌متر از ارتفاعِ آن آغاز کنید. به گیاه اجازه دهید تا شاخه بدهد و سپس آن‌ها را هرس کنید تا شاخه را تقویت کنید. گیاهِ انار زیر شاخه‌هایِ زیادی را تولید می‌کند که از ریشه رشد کرده و فضا را اشغال می‌کنند و باید هرس شوند. در مدتِ ۳ سالِ اولِ رشدِ گیاه، به آرامی تمامِ زیر شاخه‌ها را هرس کنید تا رشدِ شاخه هایِ جدید را در اطرافِ گیاه‌تان تقویت کنید.

گیاه انار در طولِ اولین سالِ رشدِ خود، به کوددهی و تقویت‌کننده‌ها نیازی ندارد. تقویتِ بیش از اندازه گیاه انار، به خصوص در ۳ تا ۵ سالِ اول، می‌تواند منجر به کاهشِ میوه‌دهی شود.

در سالِ دوم پس از فصلِ برداشت و دوباره در اولین نشانه شکوفه دهی، می‌توانید از یک کودِ ۸-۸-۸ (که حاویِ ۸% نیتروژن، ۸% فسفوریک اسید و ۸% پتاس باشد) استفاده کنید.

با وجودِ اینکه انار شرایطِ بسیار مختلفی، مانندِ خاکِ ضعیف، خشکی و یخبندان هایِ کوتاه مدت را تحمل می‌کند، این وضعت‌ها می‌توانند بر توانِ تولیدِ میوه این گیاه تأثیر بگذارند.

درختِ انار بهترین نتیجه را زمانی می‌دهد که به طورِ مرتب آبیاری شده و در برابرِ یخبندان محافظت شود. در مناطقی با آب و هوایِ سرد‌تر، می‌توان با کاشتِ این درخت در مقابلِ دیواری آفتاب‌گیر، میوه‌دهیِ آن را افزایش داد.

درختِ انار در مقابلِ هجومِ حشراتی که پروانه انار نامیده می‌شوند، آسیب پذیر است؛ این پروانه رویِ گل‌ها و کاسه‌گل تخم‌گذاری می‌کند؛ پس از آن کرم‌هایِ از تخم در آمده، راهِ خود را به داخلِ میوه باز می‌کنند. در هند، میوه‌هایِ در حالِ رشد را با کیسه‌هایِ کاغذی یا پلاستیکی می‌پوشانند تا آن‌ها را از خطرِ حشراتِ نفوذکننده به داخلِ میوه، پرندگان و جوندگان، مصون نگه دارند.

بسته به نوعِ گیاه، میوه‌ها حدوداً ۶ ماه پس از شکوفه‌دهی رسیده می‌شوند. میوه را تنها هنگامی که کاملاً رسیده است برداشت کنید، زیرا انارِ جدا شده از شاخه، نمی‌تواند مانندِ برخی از میوه هایِ دیگر، پس از چیده شدن رسیده شود. انار هایِ رسیده هنگامِ افتادن صدایِ آهن مانندی می‌دهند.