آشنایی با پرورش ریواس

برگ‌های ریواس سمی‌اند. بنابراین برگ‌ها را در محلِ اتصال‌شان به ساقه‌ها قطع کرده و دور بریزید.

دو نوع ریواس داریم. رایج‌ترین آن‌ها ساقه‌ای قرمز رنگ دارد، در حالی که نوع دوم ساقه سفید رنگ متمایل به صورتی دارد. طعم آن‌ها مشابه است. ما به شما پیشنهاد می‌کنیم از هر دو نوع رنگ را در باغ یا باغچه‌تان بکارید.

اگر چه دانه‌ها می‌توانند کاشته شوند، اما اغلب گیاه ریواس را از طریقِ جداسازی ریشه‌ها یا تاج‌شان تکثیر می‌دهند. تکه‌ای از ریشه به همراه حداقل یک جوانه با تاج ریواس در سطح خاک کاشته می‌شود. به محض مناسب شدن شرایط خاک این گیاه را در باغچه بکارید. ریواس مقاوم است و در سرمای بهار نیز زنده می‌ماند. در صورتی که سرما بسیار شدید باشد، برگ‌ها و ساقه از بین می‌روند، اما سریعاً برگ‌ها و ساقه‌های جدیدی جایگزینِ آن‌ها می‌شوند.

ریشه ریواس‌ها را در فاصله ۶۰ سانتیمتری تا ۱ متری از یکدیگر بکارید. آن‌ها پخش می‌شوند. ریواس شلوغی اندکی را تحمل می‌کند اما ساقه و برگ‌هایش در صورتی که فضای زیادی داشته باشند، بزرگ‌تر و سالم‌تر رشد می‌کنند. برایِ کشت ریواس در باغچه خانه‌تان تنها به تعدادِ اندکی از این گیاه نیاز دارید. اگر ریواس را در مقادیر زیاد کشت می‌دهید، ردیف‌هایتان را در فواصل ۱ متری از هم بکارید.

ریواس را می‌توانید در بهار به محض اینکه به اندازه مورد نیاز (متناسب با کاری که می‌خواهید با آن‌ها انجام دهید) رسیدند، درو کنید. ریواس تازه کاشته شده در سال جاری آماده برداشت است.

قبل از کشت محلی برای آن‌ها انتخاب کنید که سال‌ها به دور از هر مداخله‌ای باشد و در مسیر زراعت باغچه‌تان در سال‌های آینده نباشد. ریواس می‌تواند در سایه نسبی کاشته شود، ولی نور کامل را ترجیح می‌دهد.

به دلیل رشدِ آسان ریواس در خاک بیشتر باغچه‌ها رشد می‌کند، ولی زمانی که کود و مواد مغذی تقویت کننده هم به آن اضافه شود با رشد فوق العاده‌اش شما را شگفت زده خواهد کرد. یک تقویت کننده عمومی را که نیتروژن بالایی دارد، انتخاب کنید تا رشد برگ و ریشه گیاه شما را تقویت کند.

از وفورِ مقدار آب موجود در خاک به هنگامِ درو اطمینان حاصل کنید. بعد از برداشت از مهیا بودن آب غافل نشوید تا گیاه در طول سال سالم بماند. هنگام آبیاری سایر قسمت‌های باغچه، ریواس‌های شما نیز آب می‌خورند.

گیاه سالم رشد می‌کند و پخش می‌شود. هر ۵ سال یک بار یا به محض شلوغ شدن گیاهان، آن‌ها را جدا یا کم پشت کنید.

هجوم حشرات نسبتاً نادر و غیر رایج است. در شرایطی که هجوم حشرات رخ می‌دهد، از صابون حشره کش یا یک حشره کش ضعیف استفاده کنید.

گیاه ریواس عمر طولانی دارد و کمتر دست خوش بیماری‌ها می‌شود. البته قارچ بستن و فسادِ تاج گیاه ممکن است اتفاق بیفتد. مشکلات قارچی در صورت انبوه بودن گیاه در آب و هوای مرطوب شایع‌تر است.

بهتر است بیماری‌ها را تشخیص دهیم و علت بسیاری از این مشکلات را ریشه یابی و ریشه‌کن کنیم.

می‌توانید ریواس‌ها را صرف نظر از اندازه‌شان درو کنید. هنگام درو گیاه را از ساقه انتهایی نزدیک به خاک جدا کنید. ساقه را بچرخانید و از خاک به سمت بیرون هل دهید و بکشید بدون اینکه گیاه بشکند. هنگامِ درو ابتدا بزرگ‌ترین ساقه‌ها را جدا کنید و نگذارید تا بزرگ‌تر شوند. ساقه‌ها تا شروع تابستانِ گرم، شیرین‌تر و طعم دار‌تر می‌شوند؛ پس از آن طعمِ آن‌ها بر می‌گردد و بد و تند می‌شود.

آیا می‌دانستید می‌توانید گیاهِ ریواس را مجبور کنید تا سریع‌تر رشد کند! زمانی که زمین یخ زده یا با برف پوشیده شده تعدادی از گیاهان را با یک سطل بزرگ ترجیحا مشکی بپوشانید. شما هم چنین می‌توانید برای پوشاندنِ آن‌ها از لایه ضخیمی از حصیر یا مالچ (برگ‌های خشک شده) استفاده کنید. در این صورت گیاهان‌تان سریع‌تر رشدشان را آغاز می‌کنند و می‌توانید آن‌ها را روز‌ها و هفته‌ها زود‌تر از همسایگان‌تان برداشت کنید.

ریواس مقاومتی به اندازه صیفی‌جات دارد. آن‌ها به محض گرم شدن زمین شروع به رشد می‌کنند. مهم نیست سرمای دیررسِ بهار تداوم یابد، زیرا آب و هوا گیاه را از بین نمی‌برد، اگر چه در شرایطی ممکن است سرما تا حدی به برگ‌ها آسیب بزند.