گل مینا (Chrysanthemum leucanthemum L)، گیاه چندسالهای از خانوادهٔ پاناسه آ و از تیره مینا است.گل مینا در شمال ایران رویش فراوانی دارد. طول گیاه ۳ تا ۶ اینچ، با گلهای زرد لیمویی که میوهای با روپوش مودار میباشد.درادامه مطلب زیر با گل مینا بیشتر آشنا شوید.
گل مینا نام خود را از کلمه لاتینِ Star به معنی «ستاره» گرفته و در حقیقت نیز در پاییز همچون ستاره ای در باغ میدرخشد.
گل مینای ماندنی یا Aster نام خود را از کلمه لاتینِ Star به معنی «ستاره» گرفته است. این گلها در حقیقت نیز در پاییز همچون ستارگانی در باغ میدرخشند. برخی از انواعِ این گیاهِ بومی میتوانند تا ارتفاعِ ۱۸۰ سانتیمتر رشد کنند. اما معمولاً این گلها در دو نوعِ، پاکوتاه (۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر) و پا بلند (۶۰ سانتیمتر تا یک متر) رایج هستند. گلهای این گیاه به رنگ هایِ سفید، صورتی، و همچنین بنفشِ پر رنگ هستند. تمامِ گونههای مینا در پاییز گل نمیدهند بلکه برخی در تابستان گلدهی میکنند. برخی از انواعِ این گل بلندند و بیش از ۶۰ سانتیمتر رشد میکنند؛ شما میتوانید در تیر ماه به میزانِ یک سوم از ارتفاعِ این گیاه را کوتاه کنید، تا گیاه جمع و جور و پُر پُشت باقی بماند. این گیاه باید در معرضِ نورِ خورشید قرار بگیرد، چند ساله است و ۳۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر عرض دارد. مینا میتواند هم در گلدان و هم در حاشیه باغ گاشته شود. از مزایایِ این گیاه باغچهای گلهای زیبایِ آن، جذبِ پروانهها، تحملِ بالای گیاه در برابرِ خشکی، و آسان بودن رشد و پرورشِ آن است.
بهترین زمان برای کاشت گل مینا اوایلِ بهار است، و مناسبترین راه برایِ کاشت از طریقِ بذر گیاه است. بذرها باید در عمقِ ۳ سانتیمتری از خاک کاشته شده و دانهها حداقل ۲۴ سانتیمتر از هم فاصله داشته باشند. این گیاه برای رشد نیازمند قرار گرفتن و به مدت حداقل چهار ساعت در روز در برابر نور خورشید است. گلها را دو تا سه بار در هفته، آبیاری کرده و قبل از هر بار آبیاری دقت کنید، خاکِ آنها خشک باشد. این گیاه از انواع گیاهان سه ساله است و حدود سه یا چهار سال پس از کاشت اولیه گل میدهد.