تمشک درختچه‌ای از تیره گل سرخیان است که به حالت وحشی در نقاطی مانند گیلان و مازندران و آذربایجان فراوان است. در گیلان و مازندران به این گیاه تمش، ولش، بولوش و بوروش و در آذربایجان بؤیورتکن می‌گویند. تمشک گیاهی است با ساقه‌های تیغ‌دار که در کنار جاده‌ها و مزارع و جنگل‌ها به صورت انبوه می‌روید برگهایش متناوب و گوشوارک‌دار و شامل ۳ تا ۵ برگچه است.درادامه مطلب زیر با نحوه کاشت تمشک آشنا خواهید شد.
تمشک‌های رسیده و آفتاب خورده که یک راست از باغچه چیده شده اند، تهدید بزرگی برای تمشک های یخ زده فروشگاه ها به شمار می روند. در باغچه کوچکی که گیاهان مختلف در آن رشد کرده‌اند، جایی برای این تمشک‌ها پیدا کنید. با این کار به مقدارِ کافی تمشک‌های آبدار و خوش طعم برای مصرف تازه یا درست کردن پودینگ خواهید داشت. گیاهان بوته‌ای که در این پاییز کاشته شده‌اند، در دومین تابستان محصول می‌دهند و حتی در سال‌های آینده محصولاتِ بیشتری خواهند داشت.
- تمشک، تقریباً در همه خاک هایی که زهکشی خوبی دارند، رشد می‌کند، مگر اینکه جنس خاک بسیار گچی باشد. آن‌ها در مکان هایِ باز و آفتابی بهترین محصول را می‌دهند.
- چوبی به طول ۲.۴ متر را در عمقِ ۷۵ سانتی‌متری زمین حفر کنید و یک بستر دایره‌ای در اطراف آن ایجاد کنید که قطر آن یک متر باشد. علف‌های هرز را بکنید و زمین را شخم بزنید و کود بدهید.
- سه بوته تمشک را با فاصله تقریباً ۴۰ سانتی متر از هم دور تکیه گاه بکارید و روی آن‌ها خاک بریزید، به طوری که ریشه بوته در عمق تقریباً ۵ سانتی‌متر باشد.
- تابستانِ آینده، قسمت هایِ کهنه بوته را که درست رویِ زمین قرار دارند ببرید و جوانه‌های جدید را که در آمده‌اند، ببندید و از باغچه به صورتِ چند لایه استفاده کنید. به خوبی به آن‌ها آب بدهید و علف‌های هرز را هرس کنید، این بوته‌ها در تابستانِ آینده دوباره میوه می‌دهند. پس از محصول دادن، به سادگی بوته‌هایی را که دارای میوه هستند، از سطح زمین بکنید و ساقه‌های جدید را که در آن محل جایگزین شده‌اند و رشد کرده‌اند، ببندید. تعداد ساقه‌ها را به اندازه‌های ۴ یا ۵ ساقه در هر گیاه محدود کنید و اضافی‌ها را ببرید.
